اصول ساختمان سازی در ایر ان مبتنی است بر این فرض نادرست (و متاثر از نگرش غیرمعلول گرا) که تمامی استفاده کنندگان از مکان ها، بدنی غیرمعلول دارند از این رو به خصوص در طراحی ساختمان های قدیمی تر، نیازهای افراد دارای معلولیت و سالمندان، شامل رمپ، درهای ورودی بزرگ، درهای اتوماتیک، آسانسورهای بزرگ، و دستشویی های مخصوص، در نظر گرفته نشده و اصلاحات مورد نیاز نیز انجام نشده است. (newshub)

من در محیط کار با توانایی گرایی روبرو هستم: کاری که آرزو می کنم شرکت من متفاوت عمل کند در حقیقت ، توانایی گرایی فقط به معنای عدم استخدام کسی برای ناتوانی آنها نیست. این همچنین به معنای بی احترامی به ناتوانی شخص ، بی احترامی به کسی برای ناتوانی خود و فرضی در مورد ناتوانی شخص است. فقط وقتی متوقف می شویم که افراد معلول را به عنوان "معلول" تعریف کنیم ، به جای اینکه از آنها به عنوان "معلولیت" یاد کنیم ، و هنگامی که شروع به ساختن اقامتگاه های لازم برای آنها برای انجام مسئولیت های خود کنیم (زیرا آنها می توانند در صورت ارائه "اصلاحات" فوق). ) ، با همه احترام به همه کارمندان رفتار خواهد شد (bccrwp)

کارویل می گوید که در واقع احساس ممتازی دارد که مردم حداقل می توانند ناتوانی او را ببینند. در همین حال ، 88 درصد معلولیت هایی که امروزه بر انسانیت تأثیر می گذارند ، قابل رویت نیست - یک فرد متوسط ​​نمی دانست که یک فرد دارای معلولیت در مطب وجود دارد. به همین دلیل ، او می گوید بسیاری از مردم فکر می کنند که ساختن یک رمپ بر روی یک ساختمان با پله ها یک روش و یک کاره برای رفع توانایی گرایی است ، اما فراموش کردن بریل ، سگ های چشمی / سگ های دستیار ، فضاهای کاری ارگونومیک ، آسان - ابزار دستیابی ، زیرنویس های بسته ، یادداشت برداران کلاس ، دستگاه های ضبط سخنرانی و سایر روش هایی که شرکت ها می توانند فضای کاری خود را بهبود بخشند و آنها را برای معلولان در دسترس تر کنند. (bccrwp)