This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English Middle (ca.1100-1500) to Tagalog: In the Middle of a Disaster I Saw God's Protection General field: Other Detailed field: Religion
Source text - English Middle (ca.1100-1500) In the Middle of a Disaster I Saw God’s Protection
Zhang Min , Beijing
August 6, 2012
On July 21, 2012, it started to rain heavily in the morning. By the afternoon when I was supposed to go to a meeting, I saw the rain was so heavy that I didn’t want to go. But it was just once a week, if I didn’t go I’d have no way to do my church work. Whatever there was going on outside, I still had to fellowship with them. When I thought of that, I hurried myself to the meeting. After four o’clock that afternoon, the brother of the meeting place ran back home, saying: “You’re still holding meeting, get yourselves home, there’s a whole lot of water coming down out there.” I went out and looked and there was a lot of water coming down, the river was swollen and running very high. I’d never seen so much water, I had no way to get home. (My place was half a li outside this village.) I was very anxious. There was nothing I could do, I had to go back to the meeting place, because the place was high up, and safer. After a while I heard a clamor of voices outside. I went out to look, and it was the adults and children of my village coming their way with ropes and poles. I rushed to ask how my house was doing, and someone told me it hadn’t been washed away, but the waters were high outside of the wall of the yard. I thought to myself: All things are in God’s hands. Even if the house is washed away, there is the good purpose of God in it.
At dawn the next day, I went back home with the other villagers. Walking into the village we all stared, dumbfounded. The rainwaters had left a swath of chaos across the whole village, we simply couldn’t believe our eyes. But the thing that surprised me most was this. There were only eighteen houses in our village, only four houses were in the lowest part, and mine was the most dangerous one. If the waters in the gullies flowed down they would all collect behind my house, and could wash the house away at any time. I’d never have imagined that the flood waters would go right by the house, and I was even more stunned when I walked into the yard. The sand and mud coming down from the yard of the house above went from a ditch outside the yard wall to the house in front of mine, so my house was safe and sound. Although there was a little dam-wall piled up behind my house, the rocks there were very small, but they hadn’t been washed away by the flood. In contrast, the houses that people would usually have thought were solid and safe had their courtyard walls washed away, or got smothered with sand, and some were full of water. Out of eighteen households only five didn’t meet with disaster, the others were all misshapen from the damage. When I saw this scene, my heart raced. I didn’t know how to express my emotions. But after my excitement, I started to loathe the way I always wounded God’s heart before, rebelling against and resisting God so much. I was really unworthy of this kindness, this protection, that God gave me.
Only when I’d experienced this hair-raising flood did I fully feel the meaning of God’s words. That the word of God promises people that God watches and protects, that God governs all, will never again be just a phrase to me. In the middle of this disaster I was profoundly enlightened. I experienced that if we place our futures and fates in God’s hands, not preparing alternatives and plans for ourselves, but wholeheartedly seeking truth and satisfying God, then no matter what the situation God will favor us, protect us, and get us through any crisis. Because God is righteous toward every person.
Translation - Tagalog Sa Ginta ng Sakuna Nakita Ko Ang Pag-iingat ng Diyos
Zhang Min , Beijing
Agosto 6, 2012
Noong Hulyo 21, 2012, nagsimulang umulan nang malakas sa umaga. Pagdating ng hapon nang ako ay papunta dapat sa pagpupulong, nakita ko na ang ulan ay sobrang lakas na hindi ko na gusto pang magpunta. Ngunit minsan lamang ito sa isang linggo, kung hindi ako pupunta walang paraan upang magawa ko ang aking gawain sa iglesia. Kung anuman ang nangyayari sa labas, kailangan kong makibahagi sa kanila. Nang maisip ko iyon, minadali ko ang sarili papunta sa pagpupulong. Pagkatapos ng ika-4 ng hapong iyon, ang kapatiran na lalaki sa lugar ng pagpupulong ay tumakbo mula sa bahay, na nagsabing: “Nagsasagawa pa din kayo ng pagpupulong, umuwi na kayo, may malaking tubig na pababa mula sa labas.” Lumabas ako at tiningnan at may malaking tubig na pababa, ang ilog ay umapaw at umaagos nang napakataas. Hindi pa ako nakakita ng ganito karaming tubig, wala akong paraan upang makauwi. (Ang aking lugar ay kalahating milya sa labas ng baryong ito.) Ako ay lubhang nabalisa. Wala akong magawa, kailangan kong bumalik sa lugar ng pagpupulong, sapagkat ang lugar na iyon ay mataas at mas ligtas. Pagkalipas ng ilang sandali narinig ko ang hiyawan ng mga boses sa labas. Lumabas ako upang tumingin, at ito ay ang mga may-gulang at mga bata sa aking baryo papunta sa lansangan na may mga lubid at tagdan. Nagmadali ako upang itanong kung kamusta ang aking bahay, at may isang nagsabi na hindi ito naanod, ngunit ang tubig ay mataas sa labas ng pader ng bakuran. Naisip ko sa aking sarili: Lahat ng bagay ay nasa kamay ng Diyos. Kahit na ang bahay ay naanod, mayroong magandang layunin ang Diyos dito.
Sa bukang-liwayway ng kasunod na araw, umuwi ako kasama ang iba pang mga taga-baryo. Papasok sa baryo na lahat kami ay nakatingin, manghang-mangha. Ang mga tubig-ulan ay nag-iwan ng bahagi ng kaguluhan sa buong baryo, hindi kami makapaniwala sa aming nakikita. Ngunit ang bagay na pinaka-nakapagpagulat sa akin ay ito. Mayroon lamang labingwalong bahay sa aming baryo, tanging apat na bahay lamang ang nasa pinakamababang bahagi, at ang akin ang pinakadilikado. Kung ang tubig sa mga kanal ay umagos pababa lahat ito ay maiipon sa likod ng aking bahay, at maaaring anurin ang aking bahay anumang oras. Kahit minsan ay hindi ko naguni-gunita na ang tubig-baha ay lumagpas sa bahay, at ako ay mas nagulat nang ako ay lumakad sa bakuran. Ang buhangin at putik na nagmumula sa bakuran ng bahay sa itaas ay napunta sa isang kanal sa labas ng bakuran papunta sa bahay sa aking harapan, kaya ang aking bahay ay ligtas at matiwasay. Bagaman mayroong pader ng prinsa na naipon sa likod ng aking bahay, ang mga bato dito ay napakaliit, ngunit hindi ito naanod ng baha. Sa kabaligtaran, ang mga bahay na inakala ng mga tao na solido at ligtas ay naanod ang mga pader ng kanilang bakuran, o natabunan ng buhangin at ang ilan ay puno ng tubig. Mula sa labingwalong kabahayan tanging lima lamang ang hindi nakatagpo ng sakuna, ang iba ay nasira ang itsura mula sa pinsala. Nang makita ko ang tagpong ito, bumilis ang tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung paano ipahayag ang aking emosyon. Ngunit pagkatapos ng aking kasabikan, nagsimula akong masuklam sa paraan ng palaging pagsugat ko sa puso ng Diyos noon, ang pagrebelde laban at paglaban sa Diyos ng sobra. Hindi talaga ako karapat-dapat para sa ganitong kabutihan, ganitong pag-iingat, na ibinigay sa akin ng Diyos.
Tanging nang maranasan ko itong makatinding-balahibong baha na ito ay saka ko ganap na naramdaman ang ibig sabihin ng mga salita ng Diyos. Na ang salita ng Diyos ay nangangako sa mga tao na ang Diyos ay nagmamasid at nag-iingat, na ang Diyos ay namamahala sa lahat, na hindi na muli magiging salita lamang sa akin. Sa gitna ng sakunang ito ako ay naliwanagan nang malalim. Naranasan ko na kapag inialay natin ang ating mga kinabukasan at kapalaran sa mga kamay ng Diyos, na hindi naghahanda ng mga alternatibo at plano para sa ating mga sarili, ngunit buong pusong maghahanap ng katotohanan at magbibigay ng kasiyahan sa Diyos, kung gayon anupaman ang sitwasyon papaboran tayo ng Diyos, iingatan tayo at itatawid tayo sa anumang krisis. Sapagkat ang Diyos ay matuwid sa bawat tao.
English Middle (ca.1100-1500) to Tagalog: Experiencing God’s Painstaking Care for Man’s Salvation in Disaster General field: Other Detailed field: Religion
Source text - English Middle (ca.1100-1500) Experiencing God’s Painstaking Care for Man’s Salvation in Disaster
Muling , Beijing
August 16, 2012
On July 21, 2012, Beijing saw the heaviest fall of rain in sixty years. In that torrential downpour I saw God’s deeds and saw how He saves man.
On that afternoon my three sisters and I had met up. Outside the rain was continuing to pour down. At 4:30 p.m. my husband, who was not a believer, came back telling us that there was so much water at the roundabout that people couldn’t ride through. Even so, at 5:00 p.m. he went off in a great hurry to his night shift. At the time I didn’t feel anything odd, and went to make dinner as usual. At 7:00 p.m. our tenant suddenly knocked on the door calling out to me, and when I went out to have a look, what I saw gave me the shock of my life: The rainwater had already filled the courtyard and was entering the east and west wings of the house, while the water on the ground continued to rise. My son and I tried to block the flow of water, but to no avail. In desperation, I knelt down in the water, calling out to God, “Oh God, I beg You to open a way out for me.” Right at this moment my husband’s company called and asked whether he was at home, and as I took the call water was already coming into the main part of the house. I realized now how serious things were, and started to worry about my husband having no idea what had happened to him. I knelt again in the water to call upon God in my anxiety, “Oh God! It’s only in facing this flash flood that I feel for myself Your anger, and realize my own rebelliousness and betrayal. You would have us turn our hearts toward You, and live easily relying upon You, yet I still hold onto family, my husband and child and don’t let go. Oh God! It’s only now I understand that between human beings no one can bring anything to anyone, and no one can save anyone; I only count upon You. My husband has been more than 4 hours on the way to work, but has yet to arrive at the company, and I don’t know what might have happened on the way. I willingly entrust him into Your hands, and whatever happens, I willingly obey Your orchestration and arrangement!” I continued to pray like this over and over, and around 9:00 p.m. my husband suddenly stood before me completely soaked. I thanked God unceasingly in my heart for saving him. At this time the water in the room was already up to the base of my thigh and I took my husband saying, “Pray together with me, our life is God’s to give.” My husband nodded agreement, and we knelt down in the water together in prayer. As we were praying, I suddenly heard our tenant shouting, “The water’s subsiding! It’s subsiding!” In my heart I was thrilled; outside the rain was coming down, so how could the water be subsiding? This was God’s almightiness! How very lovely, how very trustworthy is God; He loves man so very much. We are so insignificant and rebellious, God pities us so, and heeds our cries and saves us from calamity. I really do not know what words could express my gratitude to and adoration of God.
After this heavy rain, my husband, my mother-in-law and my colleagues also believed in God, and I thanked God for their salvation. Through this experience I truly understood that God brings down disasters not to destroy mankind but to effect its salvation. On the one hand, He gives a wake-up call to us, the blind and rebellious children who believe in Him yet are half-hearted and deceive and betray Him. On the other hand, it is more to save all the poor souls who originally were His but are still living under Satan’s domain. This means of salvation contains so much of God’s painstaking care. I cannot help but offer my praise to God again: “Oh God, Your love is so real, for I have seen that no matter what You do it is all to save us. Now I appreciate Your almightiness and wisdom and see Your love, Your salvation, and even more see clearly Your eager intentions. I can no longer be indifferent and ungrateful. I only wish to give my all to spread Your kingdom gospel, to bring back more lost souls to Your family, and by means of this to truly dedicate my heart to You in return for Your great love!”
Translation - Tagalog Ang Maranasan ang Maingat na Pag-aalaga ng Diyos para sa Kaligtasan ng Tao sa Sakuna
Muling , Beijing
Agosto 16, 2012
Noong Hulyo 21, 2012, nakita ng Beijing ang pinakamabigat na pagbagsak ng ulan sa loob ng animnapung taon. Sa malakas na buhos ng ulan na iyon nakita ko ang mga gawa ng Diyos at nakita ko kung paano Niya inililigtas ang tao.
Nang hapon na iyon nagkita kami ng aking tatlong kapatid na babae. Sa labas ang ulan ay patuloy na bumubuhos. Sa ganap na ika-4:30 ng hapon, ang aking asawa, na isang hindi mananampalataya, ay bumalik at sinabi sa amin na napakaraming tubig sa rotonda na ang mga tao ay hindi na makasakay . Magkagayunman, sa ganap na ika 5:00 ng hapon nagmamadali siyang umalis papunta sa kaniyang panggabing trabaho. Nang oras na iyon ay wala akong naramdaman na anumang kakaiba, at nagpatuloy na gumawa ng aming hapunan gaya ng dati. Sa ganap na ika 7:00 ng gabi ang nangungupahan sa amin ay biglang kumatok sa pinto na tinatawag ako, at nang ako ay lumabas upang tingnan, aking nakita ang pinakakagimbal-gimbal na pangyayari sa buhay ko: Napuno na ng tubig-ulan ang looban at pumapasok sa silangan at kanlurang bahagi ng bahay, habang ang tubig sa lupa ay patuloy sa pagtaas. Sinubukan namin ng aking anak na harangan ang daloy ng tubig, pero walang nangyari. Sa kawalang pag-asa, lumuhod ako sa tubig, tumatawag sa Diyos, “Diyos ko, sumasamo ako sa Iyo na magbukas Ka ng daan palabas para sa akin.” Sa puntong ito ang kompanya ng aking asawa ay tumawag at nagtanong kung siya ay nasa bahay, at habang sinasagot ko ang tawag, ang tubig ay pumapasok na sa pangunahing bahagi ng bahay. Napagtanto ko ngayon kung gaano kaseryoso ang mga bagay, at nagsimulang mag-alala sa aking asawa na wala akong ideya kung anong nangyari sa kaniya. Lumuhod akong muli sa tubig upang tumawag sa Diyos sa aking pagkabahala, “O Diyos! Tanging sa pagharap lamang sa biglang pagbahang ito na nararamdaman ko sa aking sarili ang Iyong galit, at napagtanto ang aking sariling paghihimagsik at pagtataksil. Magagawa Mong ibaling ang aming mga puso tungo sa Iyo, at mabuhay nang madali na umaasa sa Iyo, gayon man kumakapit pa din ako sa aking pamilya, sa aking asawa at anak at hindi bumibitaw. O Diyos! Tanging ngayon lamang na naunawaan ko na sa pagitan ng mga tao wala sinuman ang makakapagdala ng kahit ano sa kahit sino, at walang makakapagligtas sa sinuman; Sa Iyo lamang ako makakaasa. Ang aking asawa ay higit na sa apat na oras na papunta sa trabaho, ngunit hindi pa nakakarating sa kompanya, at hindi ko alam kung anong maaaring nangyari sa daan. Maluwag sa kalooban ko na ipinagkakatiwala siya sa Iyong mga kamay, at anumang mangyari, maluwag ang kalooban ko na susunod sa Iyong pagsasaayos at kaayusan!” Nagpatuloy ako na manalangin ng tulad nito nang paulit-ulit, at bandang ika- 9:00 ng gabi ang aking asawa ay biglang nakatayo sa harap ko na basang-basa. Walang humpay kong pinasalamatan ang Diyos sa aking puso sa pagliligtas sa kaniya. Sa oras na ito ang tubig sa kwarto ay nasa dulo na ng aking hita at kinuha ko ang aking asawa at sinabing, “Manalangin tayo, ang ating buhay ay nakasalalay sa Diyos.” Ang aking asawa ay tumango sa pagsang-ayon, at kami ay lumuhod sa tubig na magkasama sa panalangin. Habang kami ay nananalangin, bigla kong narinig ang nangungupahan sa amin na sumisigaw, “Ang tubig ay humuhupa! Ito ay humuhupa!” Sa aking puso ako ay nanabik; sa labas ang ulan ay bumubuhos, kaya paanong ang tubig ay humuhupa? Ito ay ang pagka-makapangyarihan ng Diyos! Gaano kaibig-ibig, gaano katiwa-tiwala ang Diyos; Lubos Niyang mahal ang tao. Tayo ay lubhang walang halaga at mapanghimagsik, ang Diyos ay naaawa sa atin, at iniintindi ang ating mga iyak at inililigtas tayo mula sa kalamidad. Hindi ko talaga alam kung anong mga salita ang makakapagpahayag sa aking pasasalamat at pagsamba sa Diyos.
Pagkatapos ng malakas na ulan na ito, ang aking asawa, ang aking biyenan at ang aking mga kasama ay nanampalataya na din sa Diyos, at nagpasalamat ako sa Diyos para sa kanilang kaligtasan. Sa pamamagitan ng karanasan na ito tunay kong naunawaan na nagbababa ang Diyos ng mga sakuna hindi para wasakin ang sangkatauhan ngunit upang matupad ang kaligtasan nito. Sa isang banda, nagbibigay Siya ng panggising na tawag sa atin, sa mga bulag at mapanghimagsik na mga anak na sumasampalataya sa Kaniya ngunit mga hindi buo ang puso at nililinlang at pinagtataksilan Siya. Sa kabilang banda, ito ay higit na upang iligtas ang lahat ng kawawang kaluluwa na orihinal na sa Kaniya ngunit patuloy na nabubuhay sa pananakop ni Satanas. Itong paraan ng kaligtasan ay nagtataglay ng lubos na maingat na pag-aalaga ng Diyos. Hindi ko mapigilang mag-alay muli ng aking papuri sa Diyos: “O Diyos, ang Iyong pagmamahal ay lubhang totoo, sapagkat nakita ko na anupaman ang gawin Mo lahat ng ito ay upang iligtas kami. Ngayon ikinalulugod ko ang Iyong pagka-makapangyarihan at karunungan at nakikita ko ang Iyong pagmamahal, Iyong pagliligtas at higit na nakikita nang malinaw ang Iyong mga masigasig na intensyon. Hindi na ako maaaring maging walang malasakit at walang utang na loob. Ninanais ko lamang na ibigay ang lahat ng mayroon ako upang ipalaganap ang ebanghelyo ng Iyong kaharian, upang ibalik ang mas maraming naligaw na kaluluwa sa Iyong pamilya, at sa pamamagitan nito ay totoong ialay ang aking puso sa Iyo kapalit ng Iyong dakilang pagmamahal!”
More
Less
Experience
Years of experience: 10. Registered at ProZ.com: Jan 2018.
Adobe Acrobat, Adobe Photoshop, Google Translator Toolkit, Microsoft Excel, Microsoft Office Pro, Microsoft Word, Audacity, Subtitle Edit, Powerpoint, Translation Workspace
I am a goal-oriented and highly-motivated person who have an eye for detail. With several years of work experience, I am equipped with handling difficulties and providing effective solutions to efficiently finish the jobs assigned to me. I am a multi-tasker who understands priorities and can work with minimum supervision. Being prompt is one of my principles. As part of my daily activities, I find that it is essential to proofread every accomplished task, to be resourceful, to have a wide vocabulary and continuing education, and to listen well.
My tasks include:
- Data Encoding or Data Entry
- Web Research
- Translation
- Transcription
With strong knowledge and experience on:
- Desktop Applications: MS Office (Word, Excel, PowerPoint)
- Accounting Software: Quickbooks
- Internet Browsers: IE, Google Chrome, Firefox, Opera
- Chat Clients: Skype, Google and Yahoo Messenger
- Social Networks: Facebook, Instagram, Pinterest, Google+, Youtube
- Audio Software: Audacity, Express Scribe
- Operating Systems: Windows XP and 7
Skills:
Good Oral and Written Communication Skills
Great Organization and Time Management Skills
Keywords: Filipino, translator, subtitling, researcher, worth-it, multi-tasker, efficient, time management, adaptability, self-motivator. See more.Filipino, translator, subtitling, researcher, worth-it, multi-tasker, efficient, time management, adaptability, self-motivator, goal-oriented, team work. See less.